ΕΛ.Α.Σ. [ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΚΗΝΗ]: Δ.Πουλικάκος & Σ.Λογαρίδης

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Δ.Πουλικάκος & Σ.Λογαρίδης - τα παιδία παίζει (2009)

Η μόδα της διανομής νέων κυκλοφοριών μέσω εφημερίδων πριν βγουν στα δισκοπωλεία (καμιά φορά χωρίς να βγουν εκεί ποτέ) έχει ήδη κάμποση ιστορία στο εξωτερικό με μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Ray Davis των Kinks, ο Prince και ο Paul McCartney να καταφεύγουν σε αυτή τη λύση για να διακινήσουν τη μουσική τους. Αντίστοιχα φαινόμενα άρχισαν πρόσφατα και δειλά δειλά να φαίνονται και στην ελληνική δισκογραφία. Μπορεί τέτοιες κινήσεις να καταδεικνύουν εν μέρει και μία κατάντια της μουσικής βιομηχανίας αλλά και της έντυπης δημοσιογραφίας, δεν παύει όμως μερικές φορές να λειτουργεί ευεργετικά απελευθερώνοντας μουσικούς που υπήρξαν στο παρελθόν δέσμιοι των κυκλωμάτων των δισκογραφικών εταιριών. Το τελευταίο τεύχος (20/12/09) της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας μας έφερε κοντά σε δύο από τις ιστορικότερες μορφές του ελληνικού ροκ, τον Δημήτρη Πουλικάκο και τον Σταύρο Λογαρίδη μέσα από μία πολύ προσεγμένη συσκευασία που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες που θα βρίσκατε σε κάποιο δισκάδικο.

Από την πλευρά του «Θείου Νώντα», το στούντιο υλικό αντλείται κυρίως από την πιο πρόσφατη κυκλοφορία του "Αδέσποτα Σκυλιά" του 2004. Όχι μόνο όμως. Τα πραγματικά διαμάντια είναι οι ακυκλοφόρητες εκτελέσεις των "Dead Flowers" (Rolling Stones), "Φτάνει Πια" και οι εναλλακτικές (τρίτες αν δεν κάνω λάθος) και πολύ ενδιαφέρουσες εκτελέσεις του "Να Φύγει Αυτός Ο Χειμώνας" και "Υπάρχω" που κατά την άποψή μου είναι καλύτερες από τις αντίστοιχες που υπήρχαν στον προαναφερθέντα δίσκο αλλά ελαφρώς κατώτερες από αυτές που είχαν πρωτοπαρουσιαστεί στη συλλογή του παλιού Ποπ & Ροκ με τίτλο "Ο Θείος Νώντας Ξέρει" και στην ταινία "O Δράκουλας Των Εξαρχείων" αντίστοιχα. Αν αυτά είναι τα διαμάντια όμως, τι να πει κανείς για τις ζωντανές εκτελέσεις που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της ημέρας όπως οι διασκευές στα "The Letter", "You Keep Me Hanging On", "I Can Tell", "Mercury Blues", "Ο Μπάμπης Ο Φλου" και κυρίως τα δικά του "Άνευ Ουσίας, Άνευ Σημασίας", "Τι Μας Λες", "Κάλλιο Μιας Ώρας", η παρουσία των οποίων και μόνο αναγάγει σε πραγματικό απόκτημα την κασετίνα αυτή. Η συνεισφορά του Πουλικάκου ολοκληρώνεται με την παρανοϊκή, Zappική εκτέλεση του "Crazy Love" από την ομώνυμη ζωντανά ηχογραφημένη κυκλοφορία. Τα περισσότερα εκ των παραπάνω, βέβαια, όσοι παρακολουθούν πιστά τις συναυλίες του γνωρίζουν ότι είναι δεδομένα στο πρόγραμμά του.

Αντίστοιχα ο Λογαρίδης προσθέτει τραγούδια κυρίως από τις πιο πρόσφατες δουλειές του με κάποιες επιτυχίες να ξεχωρίζουν όπως το "Περασμένος Αιώνας", ενώ δεν περνά απαρατήρητη και η προσθήκη του ορχηστρικού "Μενεξεδένια Πολιτεία" η έντονη ομοιότητα του οποίου με το μεταγενέστερο "Chariots Of Fire" είχε δημιουργήσει αντιδικία με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου που κατέληξε μέχρι και στα δικαστήρια. Επίσης ξεχωρίζουν οι ζωντανές εκτελέσεις των "2000 Light Years From Home" (Rolling Stones) και "Jean Genie" (David Bowie) καθώς και οι επανηχογραφήσεις (αν δεν κάνω λάθος) των δύο τραγουδιών που είχε παραχωρήσει o Παύλος Σιδηρόπουλος στον Λογαρίδη.